Тозақ айтты:
«Мен үстінмін, менде бар – Перғауын мен Һаман,
Мақтан етем солармен, менде – кәпір, зұлым адам!».
Жұмақ айтты:
«Не деп тұрсың, сөзің бос, түсінбейсің, надансың,
Сенде Перғауын болса, менде бар – Жүсіп, Кенаным!».
Тозақ айтты:
«Мен үстінмін, менде – сараң, дүниеқоңыздар,
Олардың мойнында – оттан кісен, темір шынжыр бар».
Жұмақ айтты:
«Мен үстінмін, менде – пайғамбарлар, иман иелері бар,
Олардың алдында – Кәусар, хорлар, райхан гүлдер бар».
Тозақ айтты:
«Мен үстінмін, менде – кәпір мен мұнапықтар бар,
Олардың алдында – азап, от, ыңырсыған зар бар».
Жұмақ айтты:
«Мен үстінмін, менде – мүміндер, иманды жандар бар,
Олардың алдында – нығмет, түрлі рақат бар».
Тозақ айтты:
«Мен үстінмін, менде – залым, қиянатшылдар бар,
Оларға берер – зәһәр, зәккум, у мен жалын бар».
Жұмақ айтты:
«Мен үстінмін, менде – ғалым, дана құлдар бар,
Олардың көңілінде – Құран, хадис, аяттар бар».
Тозақ айтты:
«Мен үстінмін, менде – мұнапық, екі жүзділер бар,
Олардың мойнында – оттан бойтұмар бар».
Жұмақ айтты:
«Мен үстінмін, менде – зікір айтқан құлдар бар,
Олардың жүрегінде – Субханның есі, ойы бар».
Тозақ айтты:
«Мен үстінмін, менде – намаз оқымағандар бар,
Олардың мойнында – жылан, шаян, у-шаң бар».
Жұмақ айтты:
«Мен үстінмін, менде – Жаратқанның Жамалын көру бар,
Сол сұлулықты көрсетуге – Рахман, Рахим бар».
Сонда Тозақ үнсіз қалды,
Жұмақ кешірім сұрап тағзым етті.
Құл Хожа Ахмет не білсін,
Білдіруші – Алла бар.
Дайындаған – Тұрар ТҮГЕЛҰЛЫ










