Халифа Харун Рашид өлім төсегінде жатқанда бауырларын шақырып:
– Кеудемнен жаным шықпастан бұрын қабірімді көргім келеді, депті. Бауырлары да Харун Рашидтің тілегін орындап, оны жерленетін қабіріне алып барған екен.
Барғаннан соң Халифа Харун қабіріне қарап, көздеріне жас алып жылай бастайды. Жылап болғаннан кейін Құранның «Хаққа» сүресінің 28 және 29 аяттарының арабшасын оқиды.
Мағынасы: «Мал-дүниемнің маған ешқандай да пайдасы тимеді-ау?!. Билік те, күш те қолдан кетті-ау!» – деп».
Бұл аятты оқығаннан кейін Халифа басын көтеріп, алақанын жайып;
– «Әй Раббым! Екі дүниеде байлығы мен мүлкі жоқ болмаған жалғыз Сенсің! Дүние-мүлкі жоғалғандарды мейіріміңе бөлегейсің» – деп дұға етеді. Кейін бауырларына қарап;
– «Ей бауырларым! Сендер мынаны естен шығармаңдар. Түн қанша ұзақ болса да уақыты келгенде міндетті түрде таң бозарып атады. Өмірің қанша ұзақ болса да бір күні қабірге жалғыз кіретін уақытыңда келеді. Алла Тағалам барша момын мұсылман өмірінің ақырын хайырлы етсін. Әмин!» деп өсиет етіп, дұға жасаған екен.
Дайындаған Тұрар ТҮГЕЛҰЛЫ
