Негізінде, ықыласты адам болу деген – ең үлкен дәреже. Өйткені ол жүректің тазалығы мен ниеттің адалдығын білдіреді.
Алла Тағала: «(Уа, Мұхаммед!) Біз саған осынау кітапты ақиқаттың нақ өзі етіп, лайықты түрде түсірдік. Ендеше, осынау хақ дінді шын жүректен толық қабылдап, бар ықыласыңмен бір Аллаға ғана құлшылық ет!» деп бұйырды. (Зүмәр: 2)
Сондықтан нағыз ықыласты адам өзінің жасаған жақсылығын міндетсінбей, ешкімге білдірмеуге тырысады. Оған екінің бірі бара алмайды, әркім болсын жақсылығына алғыс алғанды жақсы көреді. Ал, ықыласты адам жасаған амалын Алланың ризалығын үшін жасап, ешкімнен қарымта күтпейді.
Бір күні бір адам қажыға баратын болып, біршама ақшасын, дүниесін кімге аманат қылып, тастап кетерін білмей қиналады. Содан мешітке барып, адамдардың ішінде ықыласпен намаз оқитынын іздейді. Қараса, бір адам ерекше ықыласпен намаз оқып тұрғанын байқайды.Басқаларға ұқсамайды, киімі таза, намаздың әр рүкүніне ақысын беріп оқып, сәждені көп жасап, тасбихын тартқанын көреді.
Намаз біткен соң, жанына келіп: «Бауырым, осы мешітте намазын сендей ықыласты оқыған адамды көрмедім. Өзім қажыға бара жатыр едім. Дүниемді, ақшамды қажыдан келгенше кімге аманат етсем деп ойланып, саған қалдырмас ба деп едім» дейді.
Әлгі адам: «Мен сондай-ақ бүгін ораза ұстағанмын» деп жауап береді. Сонда қажыға баратын адам: «Ораза ұстағаныңды айтпасаң, жақсы болар еді» депті.
Алла баршамызға Аллаға шынайы құл болуға, әрбір ісімізді ықыласпен жасауға нәсіп етсін!
Қуат ҚАБДОЛДА









