Баязид Бестами деген әулие отыз жыл қатарынан жаяу қажылыққа барған екен. Ол уақыттаондай қажылықты ешкім жасамаған еді.
Бір мезет демалып отырса, шайтан келіп: «Әй, Баязид! Отыз жыл қажылыққа жаяу бардың.Сенен өткен осындай құлшылық жасаған адам бар ма екен?» деп азғырған екен.
Сол сәтте Баязид Бестами: «Әй, Баязид! Отыз жыл жасаған құлшылығың босқа кетті» деп орнынан атып тұрыпты да, өзімен бірге келе жатқан жолаушыларға: «Иә, халайық! Мен отыз жыл қажылыққа жаяу барып едім. Кім менің сол қажылығымды сатып алады?» деп сұрапты.
Бір адам: «Қажылықты сатып алуға бола ма?» деп сұрайды.
Баязид Бестами: «Иә, болады, нең бар сатып алатын?» деп сұрайды.
Әлгі адам үш наннан басқа еш нәрсем жоқ деп жауап беріпті.
Сонда Баязид Бестами: «Маған сол нандарыңды бер, саған саттым. Қиямет күні менен келіп сол қажылықтарды аласың» деп айтыпты.
Содан соң, Баязид Бестами әлгі үш нанды ұсақтап-ұсақтап иттерге таратып жіберіпті де:«Әй, нәпсім, менде қазір сен мақтанған отыз жылғы қажылық та жоқ, соны сатқан нандар да жоқ.Менде де тек үміт еткен Алланың рақымы ғана қалды» деген екен.
Иә, мұсылман бауырлар!
Ойланатын жағдай…
Ешуақытта жасаған амалымызға сүйенуге болмайды. Қанша құлшылық жасасақ та, амалдарымызбен жәннатқа кіре алмаймыз, тек Алланың рақымымен кіреміз.
Алла баршамызды рақымына бөлесін!
Қуат ҚАБДОЛДА
