Хадистерде Пайғамбарымыздың (с.а.с.) шаштарының құлағының жұмсақтарына кейде, құлағының жартысына дейін немесе иықтарына дейін келгендігіне қатысты мәліметтер келген. Имам Нәуәуи Пайғамбарымыздың (с.а.с.) шашының ұзындығына қатысы келген хадистердегі мәліметтердің әр түрлі болуын, түрлі кезеңдерде түрлі пішімде қойғандығын көрсететіндігін айтады. Демек, Алла елшісінің (с.а.с.) шашының ұзындығының әр түрлі сипатталуы, белгілі бір қатып қалған шаш үлгісінің жоқ екенін көрсетеді. Пайғамбарымыздың киім-кешек, жүріс-тұрыс, шаш пен сақал секілді мәселелерде мына екі нәрсеге мән бергендігі аңғарылады:
1. Тазалық. Шаш қандай ұзындықта болса да таза әрі жинақы болуы тиіс. Пайғамбарымыз шаштарын жиі майлап тұратын. Шаштарды күтіп ұстауды бұйыратын (Тирмизи. Шәмәил 23, Нәсәи, Зиинәһ, 60, Әбу Дәуәд, Таражжул, 3 ). Бірде шашы алба-жұлба болып кеткен бір кісін көрген кезінде: «Мына кісі шаштарына жағатын ешнәрсе таба алмаған ба?» деп шаштың күтімсіз болғанын жақтырмаған-ды (Әбу Дәуд, Либас №4062).
2. Мұсылман еместерге ұқсамауға тырысу.
Ибн Аббас былай дейді: «Кітап иелері саштарын маңдайларына түсіретін, мүшіріктер екіге айыратын. Пайғамбарымыз уахи келмеген мәселелерде кітап иелерінің істегендеріне сай жасауды жақсы көретін. Сондықтан ол шаштарын маңдайына түсіріп қойды. Кейін екіге жарып, (оң және сол жағына қарай) тарады» (Бухари, Либас 70, Муслим, Фәдәил 90, Әбу Дәуд, Тәрәжжул 10). Ғалымдарың айтуы бойынша пайғамбаррымыз уахи келмеген міселелерде кітап иелері секілді жасауға тырысатын. өйткені олардың жасағандарының уахиға сүйенуі ықтималы жоғары еді. Сондықтан алғашқыкездері шаштарын кітап иелері секілді қоюға тырысатын. Уақыт өте келе олардың күпірліктерінен мүлдем бас тарпауларына орай, пайғамбарымыз әр мәселеде олардың істегендеріне қарама-қайшы түрде әрекет ету ұстанымын негізге алған әрі һәм мүшіріктердің көбісі мұсылман болғандықтан шаштарын арабтар секілді ортасынан екіге айыруға көшкен. Нәуәуи «екіге айыруға да, маңдайға түсіруге де рұқсат» деген. Бұл жерде Пайғамбарымыздың ерекше жауапкершілік танытуы Хақ тағаланың қаламаған істерінен бойды аулақ салуға қатысты еді.
Кейбір ғалымдар Пайғамбарымыздың (с.а.с.) шашты тақырлап алуға қатысты кейбір тыйымдарын негізге ала отырып, Пайғамбарымыздың (с.а.с.) қажылық тысында шаштарын тақырлап алғандығына қатысты сахих риуаяттардың жоқ екенін айтқан (Ибн Қаиим әл-Жәузия, Зәдул-мәғад, 1/175). Алайда ханафи мәзһабының белгілі ғалымы Алиул-Қари да бірқатар хадистерді дәлелге келтіре отырып, қажылық пен ұмраның тысында да адамдардың шаштарын тықырлатып алып-алмау міселесінде ерікті, алайда, абзалының алдырмау керек екендігін айтқан.
Сонымен қатар, Пайғамбарымыз әйелдердің еркетерге, еркектердің әйелдерге ұқсамай, өз жаратылыстарына сай әрекет ету керектігіне мән берген. Сондықтан әйелдер үшін шашты өсіру сән болса, ер кісілер үшін шашты қысқа етіп ұстау жақсы. Әрине әйелдерге шаштарын қысқартуға рұқсат берілген. Алайда ер кісілер секілді шашты тым қысқартау қажет. Ал ер кісілерге шыштарын иықтарына дейін өсіруге рұқсат берген.
Осы айталғандардың бәрін қорытындалай келе, Пайғамбаррымыздың тән саулығы мен көркемдігі, тазалығына мән бергенін, шашты әр түрлі пішімде қою мәселесінде мұсылман баласының табиғатына сай тұрмыс кешуін. дінсіздерге ұқсамауды әмір етуінің астарында жаман әдеттер мен жағымсыз көріністерден бойды мейлінше аулақ салу мақсатын көздегенін көреміз. Сондықтан шаш қою мен күтімінде белгілі бір пішнге емес, осы мәселелерге басты назар аудару керек.
Кешырыныздер бырак матынде кате коп