Сұрақ: «Ұстаз және шәкірт» тұжырымы қайдан бастау алады?
Жауап: «Ұстаз және шәкірт» тұжырымын араб тілінде «муғаллим уа толиб» деп атайды. «Мүғаллим» дегеніңіз – ғылым мен білімді үйретуші немесе мұғәлім, ал енді «толиб» – қандайда бір нәрсені талап етуші дегенді білдіреді, яғни білімді талап қылушы шәкірт.
Демек «Ұстаз және шәкірт» тұжырымының негізі Құраннан бастау алады деп айтуға негіз бар: Мұхаммед пайғамбарға (с.ғ.с.) «оқы» деп бұйырылған аят сонау бастан «Ұстаз – Құдай; Шәкірт – адам» қатынасын ашық көрсеткен.
Басқаша айтқанда дұрыс өмір сүруді, ғылым мен білімді үйретуші Алла болса, тәлім алушы Мұхаммед пайғамбар (с.ғ.с.). Сопылық мектептері мұны иррационалды ойлау шеңберінде қатты дамытты. Бұл тұжырымды «Ишан және мүрид» деп білеміз.
Уақыт өте мұсылман ғалымдары білім әуелі шәкірт әдептілігі мен тәрбиесінен басталатынын дәлдеді. Мысалы, Ғазалише, шәкірт әуелі жақсы мінезді болуы қажет. Оның жүрегінде білімге деген сүйіспеншілік басым келеді. Шәкірт ілім үйренушілерге кішіпейіл, олармен пікірлес болмаған кезде араздаспайды. Тәлім алудың негізгі ережелерімен танысып, оларды реттілікпен орындайды.
Күллі білімді үйрену мүмкін емес, сондықтан өзіне жақын немесе келешекте пайдасы тиеді деген білімдерді бірінші орынға қою қажет. Тәлім үйренуші, жүрегін түрлі жаман қасиеттерден тазартады. Білім үшін біраз қиындықтарға көніп, тіпті ол үшін қала немесе ел асып баруға әзір болады. Ұстазына қарсы сөйлемейді («Ихия-у Улум әд-Дин» (Дін туралы білімдердің қайта жандануы кітабынан).
Ескерту: «ұстаз» деген сөз де араб тіліндегі тәлімгер, профессор, кәсібін шебер білетін адам секілді т.б. мағыналарды білдіреді.
Жалғас САДУАХАСҰЛЫ